Zuid-Thailand: zon, zee, strand, feesten en duiken

Lieve allemaal,

Aangezien ik de stranden van Thailand alweer heb verlaten en ik me op het vasteland bevind, is het tijd om een update te sturen over de afgelopen periode. En die bestond, zoals de titel al zegt, uit zon, zee, strand, feesten en duiken!

Na nog 2 dagen met duiken op Koh Tao kan ik zeggen dat ik een advanced duiker ben. De nachtduik en de nitrogen narcosis heb ik overleefd, en mijn tweede duiklicentie is in the pocket. En dus tijd om door te gaan en afscheid te nemen van het relaxte Koh Tao, op naar het party-eiland Koh Phangan.

Ik weet nu waarom Koh Phangan bekend staat om zijn feesten, ze zijn namelijk fantastisch! Het eiland is vol met backpackers en dus heb ik er veel mensen ontmoet. Mijn absolute toppunt: de half moon party! Dat is een feest in de jungle, supervet aangekleed en fantastische muziek, echt een topfeest! Maar, Koh Phangan heeft meer te bieden dan alleen maar feesten. Op een scooter ben ik het eiland een beetje gaan verkennen, en ben terecht gekomen op een supermooie viewpoint, 'Paradise Waterfall' waarvan ik begrijp dat deze die naam heeft gekregen, mooie stranden en heerlijk (en heel goedkoop) eten op de night market. Een heerlijk eiland, maar na een paar dagen leek het me toch iets teveel van het goede om er in totaal 10 dagen te blijven om te wachten op de bekende full moon party. En dan is het heerlijk om alleen te reizen: ik heb de plannen compleet omgegooid.

Dit betekent dat ik ben doorgereisd naar de westkust van Thailand, iets wat niet in de planning stond. Ik ben daar naar Railay Beach in Krabi geweest, een supermooi strand, heerlijk om even bij te komen van de feesten van Koh Phangan. Na 2 dagen had ik het hier wel gezien, naast het strand is er namelijk niet heel erg veel toe doen, en dus besloot ik door te gaan naar Koh Phi Phi.

Koh Phi Phi was voor mij de eerste tegenvaller van de reis. Het was er superdruk, iedereen probeert je van alles aan te smeren en de mensen waren niet bepaald het type chille backpackers als ik gewend ben van de rest van de plaatsen waar ik ben geweest. Oftewel, ik ben er zo snel mogelijk weer weggegaan, door naar Krabi.

Er is niet heel erg veel te doen in Krabi, maar het was wel fijn om weer even op het vasteland te zijn en te ontspannen bij een Thaise massage. Veel tijd had ik er ook niet, want na 2 dagen moest ik alweer in Khao Lak zijn om te beginnen aan mijn duikavontuur.

In Khao Lak ben ik op de boot gestapt met 22 andere duikers en 5 instructeurs. Zoals ik al had verwacht was ik de enige backpacker aan boord, en zat ik voornamelijk met 30+-ers. Gelukkig zaten er ook 4 jonge meiden tussen, waar ik uiteindelijk al mijn duiken mee heb gedaan.

Ik begrijp nu waarom de Similan Islands staat aangeschreven als een van de beste duikplaatsen ter wereld. Het is er supermooi! Er is nog veel koraal intact, er zijn veel verschillende vissen en het water is superblauw en er is dus goed zicht onderwater. Ik heb eigenlijk 4 dagen in de onderwater wereld geleefd, en het was fantastisch! Van kleine anemoonvissen (Finding Nemo) en clownvissen tot barracuda's van 1,5 m groot. Alles was er aanwezig! En alles betekent dus ook haaien :) Gelukkig waren het maar kleintjes (zo'n meter lang), dus niet heel erg eng om mee te zwemmen. Wat ook heel vet is, is om af en toe middenin een school vissen terecht te komen, en dus compleet omringt te zijn door vissen.
Mijn absolute hoogtepunt was de manta ray die heel dichtbij kwam en zich van alle kanten aan ons liet zien. Achteraf werd ons verteld dat we heel erg veel geluk hadden, want normaal gesproken laat de manta ray met een spanwijdte van 6 meter zich maar heel even of zelfs niet zien, maar nu leek hij te genieten van de aandacht. Zo bizar, het zwemt super elegant, of beter gezegd zweeft, en wordt 'bewaakt' door 2 grote vissen die erachteraan zwemmen. Af en toe keek hij ons zelfs aan, fantastisch!

Deze trip heeft me echter ook even het gevaar van natuurrampen laten inzien. Op de tweede dag werd de laatste duik die we die dag zouden maken namelijk gecancelled vanwege een tsunami-alarm. Er was een aardbeving in Sumatra geweest, en daardoor zou er eventueel een tsunami kunnen plaatsvinden in het stadje waar we op de boot waren gestapt. Het stadje is dan ook compleet geevacueerd geweest, maar wij hoefden ons geen zorgen te maken aangezien de veiligste plek om te zijn tijdens een tsunami op de open zee is, precies waar wij waren. Gelukkig heeft er geen tsunami plaatsgevonden, is het alarm ingetrokken en konden we de volgende dag weer verder gaan met duiken!

Na het duiken was het weer tijd om naar het normale leven te gaan, en dus weer aan het vasteland te komen. Normaal was het echter niet, we zijn namelijk middenin de viering van Songkran, het Thaise nieuw jaar, beland. Tijdens de viering is iedereen op straat aan het feestvieren, en gooit iedereen elkaar nat. De gedachte erachter: tijdens Songkran spoel je al het slechte van het afgelopen jaar van je af, en ben je weer helemaal 'schoon' voor het nieuwe jaar. Maar wat het eigenlijk betekent: na maximaal 5 minuten op straat helemaal doorweekt zijn. Ik heb het lekker meegevierd met de locals, en een topdag gehad!

Daarna ben ik doorgereisd naar Bangkok, en daar ben ik nu nog steeds. Ik kwam er hier al snel achter dat ze het nieuw jaar niet 1 dag, maar 3 dagen vieren. Oftewel, 3 dagen lang doorweekt rondlopen op de straat. Gisteravond was de afsluiter, een supergroot festival midden op straat, maar wat een feest!De groep waarmee ik was en ik waren ongeveer de enige buitenlanders aanwezig, dus ik kan zeggen dat ik de Songkran heb gevierd zoals de Thaise mensen het ook doen :) Het is eigenlijk een soort van Koninginnedag, maar dan wordt je continu natgegooid of natgespoten door mensen om je heen.

Vanavond ga ik weer door naar Chiang Mai, waar ik weer mensen ga zien die ik eerder heb ontmoet. Het schijnt een heel relaxed stadje te zijn en je kunt er tochten maken door de bergen, beloofd veel goeds dus!

Liefs!